Het Park van Vorst
In 1875 kreeg de gemeenteraad de vraag voor de concessie van een openbaar park van ongeveer 13 ha, aan te vullen met ruimten bestemd voor de bouw van villa’s, evenals voor de aanleg van verbindingswegen tussen het plateau van Berkendaal, en de wijken in de nabijheid van het Zuidstation (bijv. de huidige Koningslaan)
Dit omvangrijk plan van de hand van de architect Victor Besme, inspecteur van de buurtwegen van Brussel, werd aangenomen door de gemeenteraad van Vorst, en in 1876 werd een overeenkomst getekend tussen de gemeenten Vorst en Sint-Gillis, vermits een klein gedeelte van het park zich op het grondgebied van Sint-Gillis bevond, enerzijds en de Société Immobilière de Belgique anderzijds.
Dank zij een aanzienlijke financiële tussenkomst van Koning Leopold II konden de nivellerings-de beplantings-de zaai- en de bebloemingswerken worden uitgevoerd.
Het park, dat voortdurend toegankelijk moest zijn voor het publiek, moest onderhouden worden door de gemeenten Vorst en Sint-Gillis.
De Vorst drong aan op de verplichting om het zicht op de stad en op de westelijke helling van de vallei van de Zenne te respecteren in het kader van de koninklijke projecten van verfraaiing van de hoofdstad en haar wijken.
De werken namen meerdere jaren in beslag en werden nauwlettend opgevolgd door de Koning die nogmaals zijn financiële steun verleende, ondermeer in het project van aanleg van de omgeving en van de toekomstige ruimte bestemd voor de verbinding tussen het Dudenpark en het Park van Vorst, die slechts na de tweede wereldoorlog werd gerealiseerd.
-------------
Ongelukkig genoeg werden er sinds de opening van het park talrijke agressies gepleegd en was de onveiligheid erg groot, ook tijdens de dag. Om deze redenen en ten gevolge van de vele vragen van de buurtbewoners, werd er op het Albertplein een politiecommissariaat gebouwd, dat in 1985 werd afgebroken voor de aanleg van het plein en de werken aan de metro.
In 1913 besliste de gemeenteraad het park “Park van Vorst “te noemen, maar op vele oude documenten en postkaarten prijkt de naam “Park van Sint-Gillis”.
In 1939 werd een chalet gebouwd aan het speelplein. In de loop der jaren kreeg dit chalet verschillende andere bestemmingen.
Tijdens de eerste wereldoorlog deed de artificiële heuvel dienst als observatiepost voor de luchtgevechten,terwijl tijdens de oorlog 40-45, de bewoners beschutting zochten in het park bij elk alarm. Zo konden ze ondermeer het bombardement van 11 mei 1944 meemaken dat de wijk van de Luttrebrug heeft vernield.
In die periode werd het park – en ook andere groene ruimten – omgetoverd tot moestuinen voor de bewoners.
In 1946 begon de herstelling en de aanleg van meerdere mooie grasvelden die bijdroegen tot de pracht van het park.
Op 4 juni 1973 werd het park geklasseerd.
-------------
Op 16 september 1990 hebben Mevr. Magda De Galan, burgemeester van Vorst, en M.Charles Picqué, burgemeester van Sint-Gillis, de gedenksteen ingehuldigd die zich bevindt aan de ingang van het park, op de Koninging Maria-Hendrikalaan, ter herinnering aan de 100.000 manifestanten die op 10 augustus 1890, er de “Eed van Sint-Gillis” hebben afgelegd ten gunste van de strijd voor het algemeen stemrecht.
-------------
Vandaag wordt dit mooie park met zijn diverse boomsoorten regelmatig geteisterd door vernielingen. Ook de hogervermelde gedenksteen moest eraan geloven.
Het is jammer dat er niet meer respect wordt opgebracht voor deze groene ruimte die ter beschikking is van alle inwoners.
Volksbijeenkomst van 10 augustus 1890, georganiseerd door de Belgische Werkliedenpartij.
Eed van de manifestanten
De werklieden en democraten van België, verenigd op 10 augustus 1890 in her Park van Sint-Gillis, zweren, op een plechtige bijeenkomst, om zonder onderbreking of rust te strijden tot de dag waarop, door de invoering van het algemeen stemrecht het Belgisch volk werkelijk een vaderland zullen hebben vervoerd.
